Το αραβικό καλοκαίρι διαδέχθηκε την άνοιξη

Η ορμή της αραβικής άνοιξης δεν βάλτωσε στη λιβυκή άμμο μαζί με τις υποσχέσεις για έναν σύντομο πόλεμο, οι οποίες είχαν δοθεί στη γαλλική κοινή γνώμη. Εκεί ο συνασπισμός διαλύεται σιγά-σιγά, με τον Αμερικανό επικεφαλής του επιτελείου να παραδέχεται την αποτυχία, την Ιταλία να αποσύρει ένα αεροπλανοφόρο, ύστερα τη Νορβηγία να κάνει το ίδιο με τα καταδιωκτικά βομβαρδιστικά της. Στο στρατόπεδο των φίλων του Μπερνάρ Ανρί Λεβί, οι στρατηγοί που έχουν προσχωρήσει σε αυτό αλληλοπυροβολούνται σε ένα σταυροδρόμι και η Βεγγάζη βοά από φήμες για προδοσίες. Το τίμημα γίνεται βαρύτερο για τους αμάχους και επίσης και για τη Γαλλία, που ρίχνει σε αυτόν τον βρόμικο πόλεμο καθημερινά 1,2 εκατομμύρια ευρώ την ημέρα. Αντιθέτως, οι επαναστάσεις στην Τυνησία και την Αίγυπτο δεν έχουν κλείσει, προς μεγάλη απογοήτευση των φίλων των Μπεν Αλί και του Επιτελείου στο Κάιρο που, με τις αμερικανικές ευλογίες, ευνοεί ανοικτά ισλαμιστικές αντιδράσεις. Καλύτερα οι ισλαμιστές παρά οι δημοκράτες και οι συνδικαλιστές, πιστεύει η ολιγαρχία. Αλλά τα κινήματα αυτά έχουν στο επίκεντρό τους την εξέγερση κατά των ολοφάνερων ανισοτήτων των εισοδημάτων, την άρνηση της παγκόσμιας οικονομικής τάξης που λεηλατεί τις χώρες τους και υποβάλλει τους λαούς στον νόμο της ζούγκλας των χρηματοπιστωτικών αρπακτικών.
Ενώ, στην πόλη Χάμα, τα άρματα του καθεστώτος Άσαντ επιχειρούν εκ νέου να συνθλίψουν ένα σύνθετο κίνημα, ο ιός έπληξε μια χώρα που εθεωρείτο η πιο κλειστή έναντι των κινημάτων που συγκλόνιζαν τους γείτονές της. Η ισραηλινή νεολαία ορθώθηκε κατά των κοινωνικών αδικιών, της έλλειψης στέγης κυρίως, και βρέθηκε στο ίδιο μήκος κύματος με την αυξανόμενη δυσαρέσκεια του πληθυσμού. Στο εξής έχουν τη στήριξη του μεγάλου συνδικάτου Ισταντρούτ, που πρόσκειται στο Εργατικό Κόμμα. Η πολεμική οικονομία, την οποία έχουν επιβάλει τα διαδοχικά καθεστώτα, πνίγει την προοπτική της ευημερίας, ενώ μια αρπακτική οικονομία διατρέχει υπογείως την κοινωνία. Οι 100.000 διαδηλωτές στο Τελ Αβίβ, την Ιερουσαλήμ ή τη Χάιφα κατήγγειλαν, το Σάββατο, τα βιομηχανικά καρτέλ, που οργανώνονται έτσι ώστε να διογκώνουν τις τιμές στην κατανάλωση και να βάζουν στις τσέπες τους μεγάλα κέρδη. «Πρέπει να καταλάβουμε ότι τα βασικά μας προβλήματα σχετίζονται με την κοινωνική ασφάλεια», αναγκάστηκε να παραδεχθεί ο αναπληρωτής πρωθυπουργός, Σιλβάν Σαλόμ. Η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους στα δίκαια σύνορα είναι πλέον αναγκαία για το Ισραήλ. Το τείχος που περικλείει τα παλαιστινιακά εδάφη, κλείνει επίσης και την άλλη πλευρά…
Οι βορβορώδεις κουβέντες ενός Ζαν Μαρί Λεπέν κατά της μετανάστευσης, την οποία συνδυάζει με κατάληψη, είναι βέβαια αφόρητες μετά από τη σφαγή στη Νορβηγία. Φαίνονται πλέον να είναι ό,τι είναι στην πραγματικότητα - η άσχημη εκδήλωση του μίσους, μια απόπειρα αναζωπύρωσης ενός πολέμου των πολιτισμών που η αραβική άνοιξη έθεσε εκτός εποχής. Οι διαδηλώσεις στο Όσλο και η εντυπωσιακή αλληλεγγύη που επέδειξαν οι κάτοικοι της χώρας, ανεξαρτήτως καταγωγής τους, έδειξαν ότι ο δολοφόνος απέτυχε και ότι οι ιδιοκτήτες, πατέρας και κόρη, του οίκου του Εθνικού Μετώπου δεν θα αλιεύσουν τίποτε που να εξυπηρετεί τον σκοπό τους. Η λαϊκή δεξιά, που χρησιμεύει ως υπηρέτης του κυβερνητικού UMP, κάνει ό,τι μπορεί για να φέρει σε πέρας την αποστολή που της ανέθεσε ο Νικολά Σαρκοζί, όμως δεν τα καταφέρνει: η ακροδεξιά έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της ωσότου ενταχθεί για τα καλά στη γαλλική κοινωνία.
Οι κοινωνικές και δημοκρατικές διεκδικήσεις στο Κάιρο ή την Τύνιδα ρίχνουν, αντιθέτως, γέφυρες προς όλους τους Αγανακτισμένους της Ευρώπης, της Γαλλίας και της Ισπανίας. Ενώνουν την αλληλεγγύη που έμοιαζε να είχε εξαλειφθεί εδώ και δύο δεκαετίες. Αυτή η αλληλεγγύη θα έχει βέβαια την τιμητική της στη Γιορτή της "Ουμανιτέ" και κυρίως στις 16 Σεπτεμβρίου, στη διάρκεια μιας βραδιάς στην Agora.